Pijnlijke voeten en versleten knieën

Hè, hè, even tijd om een stukje op de site te zetten. We zijn even twee dagen aan het relaxen op een camping in Parque Nacional Los Glaciares bij de Perito Moreno Glaciar. Nou ja relaxen, het is hard aan poten vandaag. Bergen was en een auto vol met stof, dus vandaag is het schoonmaakdag. Eigenlijk zouden we gewoon lui in de tent moeten liggen, want we hebben een hoop gedaan de laatste weken. De ene berg na de andere beklommen in het Lake district, boottripjes gemaakt, bijzondere (we weten nog steeds niet wat er zo bijzonder aan is) bomen wezen bezoeken waar we zo´n 30 km voor hebben gelopen, het chocolademekka Bariloche geproefd, met de hippies in het park in El Bolson cool zitten wezen en 3 dagen over de gravel naar Patagonïe gehobbeld. Nou ruta 40, de snelweg in het zuiden was me de weg wel. In Argentinïe heb je veel gravelwegen, maar over het algemeen zijn deze goed te berijden met een gewone wagen, dus dachten we de gevreesde ruta 40 zal ook wel te doen zijn. Nou dat viel tegen, harder dan 40/45 km per uur konden we niet, de keien waren echt groot en er was veel vrachtverkeer op de weg (en die rijden gewoon door, opspattende keien of niet). En zo moesten we dus ruim 600 km overbruggen. Maar het meest frustrerende was toch wel dat langs deze weg een soms al prachtige geasfalteerde weg lag, maar daar mochten we nog niet op (af en toe toch stiekem even op gereden en dan waardeer je asfalt toch echt wel!!!!) Na drie dagen hobbelen in een landschap waar echt gewoon niets te zien was waren we aardig gaar kan ik je zeggen, maar we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen, bijna geen krasje op auto en helemaal geen lekker band gehad (want die krijgen wij gewoon op het asfalt). We hebben de nachten doorgebracht bij eenzame boeren, ja welke vrouw wil hier nou ook wonen, die veel te veel voor een campingplaats vroegen. Maar al met al aangekomen in het prachtige Gletsjer park. We hebben in het noordelijk gedeelte van het park wat wandelingen gemaakt naar verschillende gletsjers met prachtige blauwe gletsjermeren. Natuurlijk weer bergje op en bergje af en dat viel niet echt mee met de sterke wind. Het is hier aanzienlijk koeler dan in het Lake district en er staat vaak een stevige wind. Je ziet aardig wat tenten hier de lucht in gaan, maar afkloppen, onze tent heeft veel gebreken maar hij blijft het doen. In het zuidelijk gedeelte van het park hebben we een wandeling op de Perito Moreno Glaciar gemaakt, dit was echt top. Met crampons onder de schoenen hebben we de gletsjer beklommen, gletsjerlaguna’s gezien en over spleten moeten springen. Dorly dacht dat het wel leuk was om voor de foto net te doen of ze in een spleet viel, maar dat ging bijna echt mis en de foto is toch niet zo komisch als dat hij had moeten zijn. Maar al met al is het goed afgelopen en de wisky met gletsjerijs kon dus op een goede afloop worden gedronken. Na deze geweldige trip naar de noordzijde van de gletsjer waar je echt brokken ijs (een paar honderd kilo) naar beneden kan zien vallen. Als we ’s-nachts in de tent liggen worden we soms wakker van het lawaai wat dit teweeg brengt. Maar het is echt geweldig zo’n grote ijsmassa die dagelijks twee meter!!! groeit. De nachten zijn hier koud, soms tegen het vriespunt als het sneeuwt, maar gelukkig houden we het overdag droog (ongeveer 20 graden, wel een verschil met de 35 van vorige weer). Nu we weer alles in orde hebben gaan we morgen nog even de papieren halen voor Chili en gaan we naar Torres del Plaine. Ik denk dat we daar gaan wandelen......................... zouden de voeten en knieën er ook weer klaar voor zijn?
Jacqueline, speciaal voor jou nog een leuk en afwisselend filmpje van Ruta 40!