Belize een totaal ander land.

Wij zitten nu in de chickenbus in Belize. Na een week op een Caribisch eilandje te hebben gekampeerd zijn wij helemaal relax, of waren wij dat al? Op het tropisch eiland zonder stroom, zonder telefoon of internet was het back to basic. Een beetje snorkelen tussen de haaien en pijlstaartroggen, een beetje lezen, achter de krabben aan vangen, koken en vooral veel eten. Wij hadden onze tent bij, zwembroek en bikini , snorkels en heel veel eten en drinken (40 liter water is echt sjouwen). En in de zee was genoeg vis, lekker vers! Wij hebben ons prima vermaakt, de tijd vliegt ook zonder internet haha. En ja, als je in zo’n tropische omgeving bent ben je op een gegeven moment echt heel relax, net als de inwoners hier, ze zijn hier misschien wel een beetje te.... De inwoners zijn, in tegenstelling tot de omringende landen, van Caribische afkomst, ze hebben geweldige rasta-kapsels en doen alles op hun dooie akkertje. Als ik nu rondkijk in de bus zie ik de meeste slapen en de andere wippen op hun stoel op de Caribische beat "How cool man!". Maar pas op ,ze zijn niet allemaal te vertrouwen. Wij zagen dat een Amerikaan 80 dollar moest betalen, ze gaf 80 US dollars ipv Belize dollars (dat is 2x zoveel) en dan steken ze dat gewoon in hun zak, de boeven!! In Belize kun je met beide valuta’s betalen. Wij maakten hetzelfde verhaal mee bij een parkranger die entree kwam ophalen voor het Nationaal park, ook hij vroeg 30 dollar en wij gaven hem 30 Belize dollars (wij zijn immers Nederlanders), en hij bleef maar kijken naar het geld alsof het niet genoeg was. Op de tickets had hij al US dollar aangekruisd en er 30 bijgezet, maar gelukkig wisten wij beter.
Wij hopen vandaag in Guatemala te komen, heel wat buswisselingen en taxiritjes en natuurlijk de grensovergang. Aangezien er geen vertrektijden zijn kan het lastig worden om voor het donker in Flores te zijn. Wij komen niet graag in het donker aan, daar het toch wel gevaarlijk kan zijn hier in Centraal Amerika. Wij zijn er inmiddels aan gewend, maar er lopen hier eigenlijk altijd wel gewapende privé-bewakers rond, bij de winkels, op de toeristische plekken en bij de hotels. Wij voelen ons niet echt onveilig, maar in het begin liep ik toch met een boog om deze gewapende mannen heen, er zal er maar één per abuis zijn geweer laten afgaan!! Maar ik ben inmiddels ook liever lui dan moe, en loop die extra meters liever niet meer, of misschien ben ik eraan gewend na 5 maanden?! Tja, dat hier alles bewaakt is en dat iedereen voor zijn ramen en deuren metalen hekken heeft valt ons al niet meer zo op, maar het zegt natuurlijk wel iets. De kranten hier staan ook vol met moorden en mensen die gezocht of berecht worden voor moorden. Op een gegeven moment zagem wij in een winkel een foto in de krant van een vuilnisbelt waar allemaal lijken lagen. Het heeft allemaal te maken met de bende-oorlogen en de drugs, maar gelukkig slapen wij als deze mensen wakker worden, dus hebben wij er niet zoveel last van.
Wij zijn inmiddels aangekomen in Guatemala bij daglicht, maar moesten nog wel dit verslag posten. De volgende keer de afsluiting van onze reis.