Mexico, mexicooooooooo

Morgen vertrekken wij weer naar het volgende land, namelijk Belize. Wij zijn veel langer in Mexico gebleven dan verwacht, maar er was zoveel te doen en te beleven. Het was met één woord fantastisch.
Wij reizen altijd met de Lonely Planet. Tien jaar geleden ging het alsvolgt: je kocht de Lonely van land 1 en ruilden die weer met die van het volgende land als je aan de grens kwam, dat was makkelijk, maar helaas die tijden zijn voorbij. Dus nu hebben wij een Lonely van heel Centraal Amerika en daar stond heel weinig over Mexico in. Onze verwachtingen waren dan ook niet hoog gespannen, maar wij werden in Cristobal al meteen verrast door de geweldige sfeer; veel pleinen, mooie gebouwen en vriendelijke mensen. Dat bleef eigenlijk bij elk stadje wat wij aandeden in Mexico. In Palenque hebben wij hele leuke trips gemaakt, in het ommuurde Campeche waren de huisjes erg kleurrijk, in Merida veel koloniale gebouwen en historie, in Valladolid een relaxte sfeer en natuurlijk carnaval. Nou denk je: ”Carnaval in Centraal Amerika kan best leuk worden toch?” Dat dachten wij ook, maar viel een klein beetje tegen. Op het plein (ongeveel 100 bij 100 meter) stond op elke hoek een podium, één met een Dj, één met een Salsa-band, één met een fanfare-band en één met een rockband. En wat wil, rond acht uur beginnen ze allemaal gelijk muziek te maken, een klere herrie, lachen..... en toen gingen er een paar groepjes die verkleed waren rondlopen, een rondje of 3 rond het plein, en toen was het over. De volgende dag was er nog een danswedstrijd met wat groepjes en dat was het carnaval. Het was een beetje teleurstellend en dat werd het helemaal toen een bewaker ons ging controleren met zo’n piepgeval dat hij langs je lichaam haalt om te kijken of je wapens of zo bij hebt. Dat ding ging piepen toen hij langs Ed zijn broek ging, daar zat namelijk ons fototoestel in. De bewaker vond het prima, wij mochten doorlopen, maar later was wel ons fototoestel kapot. En wat denk je? In heel Mexico geen compactcameraatje met een beetje zoom te vinden. Dus nu lopen wij ook de hele dag met ons mobieltje selfies te maken (die wij dan vervolgens weer allemaal weggooien haha). Wel jammer dat wij niet meer zo’n mooie foto’s kunnen maken, vooral omdat wij toch wel vele mooie Maya sites bezoeken. Wij zijn namelijk volop in de Maya-cultuur gedoken. Die Maya’s bouwden de mooiste steden op de mooiste plekjes. Zo zijn wij naar een site diep in de jungle geweest, de hele dag in een busje en later nog met een bootje, maar het was zeker de moeite waard. Dan weer een prachtige locatie aan zee, waar je zo zou willen wonen. Toen weer een site aan de rivier in het midden van een bosrijke omgeving. Op de meeste sites mag je de Maya tempels gewoon beklimmen en als je dan op zo’n tempel, 35 meter hoog zit, dan kun je lekker weg fantaseren over hoe de Maya’s hier honderden jaren geleden geleefd hebben. Helaas moet je ook weer een keer naar beneden en dat is iets minder leuk, daar de trappen wel erg steil zijn. Het is echt uitkijken, je zou niet de eerste zijn die er afdondert. En dan zijn er natuulijk ook nog de vele musea die wij hebben bezocht. Musea over de architecteur van de Maya bouwwerken, over de Maya kalender, het uitzonderlijk schrift en leefwijze van de Maya’s vroeger en nu. Want ook nu zie je in vele plaatsen in Mexico nog Maya bevolking in hun tradionele kleding rondlopen. Het zijn veelal wel de armere Mexicanen, ze leven sober en volgens hun eigen tradities. Naast deze bevolkingsgroep heb je dan ook nog de Mennonieten, wij hadden er nog nooit van gehoord en zagen ze in de winkels. Blanke mensen waarvan de mannen een tuinbroek dragen en vrouwen lange jurken, een beetje de stijl van “Het kleine huis op de prairie”. Nu weten wij inmiddels dat het mensen zijn die oorsponkelijk uit Europa kwamen en hard werkende boeren zijn. Ze mogen alleen binnen hun gemeenschap trouwen en doen volledig afstand van moderne technieken. Ze lopen zo’n honderd jaar achter of zo. Als ze de gemeenschap verlaten mogen ze ook niet meer terugkeren. Maar aangezien ze geen opleiding hebben, ze krijgen tot hun twaalfde onderwijs , kunnen ze ook niet buiten hun gemeenschap leven.
Naast cultuur hebben wij ook veel gezwommen en in de natuur gezeten hier in Mexico. Gezwommen in cenotes, in zee, bij watervallen en in een prachtige laguna. Wij hebben bijna elke dag 30 graden of meer en dan is verkoeling wel lekker als je een hele dag rondsjokt in de warmte. In het zuiden van Mexico is de grond van limestone, dit is zacht en door het grondwater zijn er veel grotten en sinkholes te vinden, ze noemen die cenotes hier, je kunt hier heerlijk in zwemmen. Maar het strand is hier ook niet verkeerd, wit zand en helder blauw water. En als je dan denkt “mooier kan het niet” dan kom je bij de grens met Belize een laguna in Bacalar tegen. De laguna bevat zoet water, het water is helder, de bodem is van wit limestone en verschilt overal van dieptes, je hebt zelfs cenotes in de laguna. Je kunt je voorstellen dat dit een kleurenpallet van blauwe tinten geeft als je zon schijnt. Echt heel mooi. Wij zijn lekker met een bootje een dagje rond de laguna geweest en hebben her en der gezwommen en liggen luieren. Dit was ook wel nodig daar wij beide een flinke verkoudheid te pakken hadden. In Mexico is het heel gemakkelijk reizen met de bussen van ADO, via een app boek je makkelijk de tickets en de bussen gaan altijd op tijd, allemaal heel modern en volgens een hoge standaard (wifi in de vertrekhal, oplaadpunten in de bus enz). Helaas vindt het bedrijf dat de bussen standaard 20 graden moeten zijn, dus de airco staat loeihard aan. De Mexicanen zitten met winterjassen aan in de bus (helaas hebben wij die niet bij en komen wij niet van onze verkoudheid af). Wij hebben begrepen dat in Belize de bussen weer minder zijn, misschien wel goed voor onze gezondheid. Wij gaan het zien morgen. Op naar Belize, nog 4 weekjes te gaan.