Fiesta, gaucho y dulce de leche.
Door: Dorly en Eddy
Blijf op de hoogte en volg Dorly en Eddy
22 December 2007 | Argentinië, Córdoba
We zijn inmiddels alweer 3 weken in Argentinïe en hebben nog helemaal niets over dit land op de site gezet. Schande, want het is hier goed vertoeven. We rijden nog steeds rond in het noorden van het land, we lopen dan ook al achter op schema. Je zou denken, wat maakt het uit, die hebben toch tijd genoeg!! Dat is ook wel zo, maar we hebben onze huurauto maar voor 4 maanden en het land is groot.
Argentinïe is anders, anders dan de voorgaande landen. De gemiddelde Argentijn heeft het niet slecht.
De bevolking hier houdt feesten, muziek, barbequën, veel ijs en vooral dulce de leche (een caramel gemaakt van melk). De argentijn eet en drinkt de hele dag van ’s-morgens vroeg tot midden in de nacht en vooral veel en vooral zoet. Ze beweren de beste chocolade te maken (ja, die is ook wel lekker), ze hebben absoluut de grootste steaks, de wijn kost net zoveel als water en bier wordt alleen per liter verkocht. Nou met deze ingredienten kun je wel een feestje bouwen en dat doen ze dan ook elke avond. Om tien uur in de avond gaat de barbeque aan en start de muziek tot een uurtje of twee (en in het weekend nog later). Op zondag kun je beter niet gaan rijden, de kroegen sluiten hier om zeven uur in de ochtend, en alles stapt gewoon achter het stuur. En tijdens de lunch gaat er menig flesje wijn doorheen. De politie controleert hier veel, maar niet op alcohol en rijbewijzen ( je hebt hier geen rijbewijs nodig en verkeersregels zijn er ook niet, je doet gewoon maar wat!).
Geen wonder dat wij het hier zo goed naar ons zin hebben, hè?! Ed eet zich lam aan het ijs, hij hoeft zijn rijgedrag niet aan te passen (in Nederland gebruikt hij ook nooit een richtingaanwijzer) en aan vlees en bier komt hij niets te kort. Dorly begint de dag met een croisantje met dulce de leche, tijdens de lunch eet ze een broodje met dulce de leche, na de siesta (van 13.00 tot 17.00 uur is hier geen kip op straat, alles ligt dan plat) eet ze een ijsje van dulce de leche en na de warme maaltijd een stuk chocolade gevuld met dulce de leche.
Maar we eten niet alleen hoor! We hebben al een aantal trekkings achter de rug in de prachtige afwisselende natuur die Argentinïe te bieden heeft; van rode zandformaties, tot groene bergen en weidse vlaktes. Argentinïe is bij uitstek een land om te camperen, trekkings te maken en te genieten van de rust. Eigenlijk zou je dit land moeten bereizen met een paard. Buiten de steden is dit toch wel een favoriet vervoersmiddel voor de Argentijnen, je komt de gaucho gewoon tegen langs de snelweg (en wij maar denken dat de echte cowboy uitgestorven was). Omdat we nu eigen vervoer hebben komen we ook veel in de kleine dorpjes. Ook deze zijn erg afwisseld, zo zijn we plotseling beland in een echt duits dorpje. Helaas de Oktoberfesten waren voorbij, maar Warsteiner en leberwursten waren nog volop verkrijgbaar. We zijn naar het ouderlijk huis geweest van Che (Ernesto Che Guevara) , die in Argentinie, en niet alleen hier, als een volksheld wordt gezien. Het huis staat in Alta Gracia, een stadje waar de oom van Ed als missionaris gestationeerd was. Voor ons dus erg leuk om hier geweest te zijn.
Op dit moment zitten we in een voorstadje van Cordoba, de 2e grootste stad van Argentinie. We blijven hier nog een paar dagen om te shoppen, de stad een beetje te verkennen voordat we naar Medoza afreizen om de kerst in de wijnstreek te vieren. Zoals het eruit ziet krijgen we een warme kerst, het is hier zo nu 35 graden, de zomer is begonnen!! Maar ook het regenseizoen, dus het kan over een uur 20 graden zijn. Onze tent heeft inmiddels enkele wolkbreuken overleeft en nou maar hopen dat dat zo blijft. Kortom; Argentinïe is afwisselend.
Argentinïe is anders, anders dan de voorgaande landen. De gemiddelde Argentijn heeft het niet slecht.
De bevolking hier houdt feesten, muziek, barbequën, veel ijs en vooral dulce de leche (een caramel gemaakt van melk). De argentijn eet en drinkt de hele dag van ’s-morgens vroeg tot midden in de nacht en vooral veel en vooral zoet. Ze beweren de beste chocolade te maken (ja, die is ook wel lekker), ze hebben absoluut de grootste steaks, de wijn kost net zoveel als water en bier wordt alleen per liter verkocht. Nou met deze ingredienten kun je wel een feestje bouwen en dat doen ze dan ook elke avond. Om tien uur in de avond gaat de barbeque aan en start de muziek tot een uurtje of twee (en in het weekend nog later). Op zondag kun je beter niet gaan rijden, de kroegen sluiten hier om zeven uur in de ochtend, en alles stapt gewoon achter het stuur. En tijdens de lunch gaat er menig flesje wijn doorheen. De politie controleert hier veel, maar niet op alcohol en rijbewijzen ( je hebt hier geen rijbewijs nodig en verkeersregels zijn er ook niet, je doet gewoon maar wat!).
Geen wonder dat wij het hier zo goed naar ons zin hebben, hè?! Ed eet zich lam aan het ijs, hij hoeft zijn rijgedrag niet aan te passen (in Nederland gebruikt hij ook nooit een richtingaanwijzer) en aan vlees en bier komt hij niets te kort. Dorly begint de dag met een croisantje met dulce de leche, tijdens de lunch eet ze een broodje met dulce de leche, na de siesta (van 13.00 tot 17.00 uur is hier geen kip op straat, alles ligt dan plat) eet ze een ijsje van dulce de leche en na de warme maaltijd een stuk chocolade gevuld met dulce de leche.
Maar we eten niet alleen hoor! We hebben al een aantal trekkings achter de rug in de prachtige afwisselende natuur die Argentinïe te bieden heeft; van rode zandformaties, tot groene bergen en weidse vlaktes. Argentinïe is bij uitstek een land om te camperen, trekkings te maken en te genieten van de rust. Eigenlijk zou je dit land moeten bereizen met een paard. Buiten de steden is dit toch wel een favoriet vervoersmiddel voor de Argentijnen, je komt de gaucho gewoon tegen langs de snelweg (en wij maar denken dat de echte cowboy uitgestorven was). Omdat we nu eigen vervoer hebben komen we ook veel in de kleine dorpjes. Ook deze zijn erg afwisseld, zo zijn we plotseling beland in een echt duits dorpje. Helaas de Oktoberfesten waren voorbij, maar Warsteiner en leberwursten waren nog volop verkrijgbaar. We zijn naar het ouderlijk huis geweest van Che (Ernesto Che Guevara) , die in Argentinie, en niet alleen hier, als een volksheld wordt gezien. Het huis staat in Alta Gracia, een stadje waar de oom van Ed als missionaris gestationeerd was. Voor ons dus erg leuk om hier geweest te zijn.
Op dit moment zitten we in een voorstadje van Cordoba, de 2e grootste stad van Argentinie. We blijven hier nog een paar dagen om te shoppen, de stad een beetje te verkennen voordat we naar Medoza afreizen om de kerst in de wijnstreek te vieren. Zoals het eruit ziet krijgen we een warme kerst, het is hier zo nu 35 graden, de zomer is begonnen!! Maar ook het regenseizoen, dus het kan over een uur 20 graden zijn. Onze tent heeft inmiddels enkele wolkbreuken overleeft en nou maar hopen dat dat zo blijft. Kortom; Argentinïe is afwisselend.
-
23 December 2007 - 12:55
Anita En Piet:
Hoi daar, dat ziet er weer fantastisch uit! Lekker eten en drinken en ook nog eens mooie dingen zien, goh wat een zware omstandigheden... Onze koninklijke familie is momenteel ook in Argentinie, wij zijn vooral jaloers op de korte broeken en t-shirts, hier is de eerste sneeuw al gevallen!
Fijne dagen maar dat gaat wel lukken!!
Groeten Anita en Piet -
24 December 2007 - 12:33
Ninaas:
Ik wil ook naar Argentinïe! Ik BEN jaloers! -
24 December 2007 - 13:37
Alex Koopman:
Jonge , jonge , jonge. ........
Lijkt me aardig uit te houden he. Wij hebben ook hier ijs maar niet zoveel smaken. Is hier weer bere koud in het kikkerlandje.
Groetjes en hele fijne dagen.
Kitty en Alex
Floor en Joep -
19 Februari 2008 - 20:08
Marian:
Hoi Dorly en Edddy,
Wat fijn dat we weer alles ontvangen!!!
Gellukkig wordt het hier ook een ietsepietsie lente dus is het niet meer zo pijnlijk om de zonnige plaatjes te bekijken.
Deze keer trouwens met sneeuw, wat leuk en dan overdag een mooie temperatuur heerlijk.
groetjes Marian.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
