Adiós Peru – we nemen een week vakantie.

We hebben Peru verlaten en zitten nu in Copacabana in Bolivia. Copacabana klinkt exotisch en voor de Bolivianen is dit ook de enige exotische strand wat ze hebben. Echter niet aan zee, maar aan het hoogst bevaarbare blauwe meer ter wereld. Een echt layback stadje!! We hebben dan ook besloten om hier een weekje vakantie te nemen. De eerste indrukken van Bolivia zijn prima, aardige bevolking, mooie natuur en spot goedkoop (voor ons Nederlanders altijd belangrijk). Op Dorly’s verjaardag heeft het personeel van ons hostel zich van hun beste kant laten zien. Een speciale kamer (voor weinig), een verjaardagstaart en bloemen voor haar verjaardag! Geen onaardige stek om jarig te zijn. De plannen waren echter om Dorly’s verjaardag in de bus te vieren tussen Peru en Bolivia. Echter de Peruaanse bevolking vond het toch wel een speciale dag en legde al het werk neer (geen bussen dus). Aangezien wij niet de oorzaak wilde zijn van een verstorende economie die toch al niet zo goed is hebben we Peru een dag eerder verlaten. Puno, de laatste stad in Peru waar we waren, ook gelegen aan dat prachtige hoge meer was wel de moeite waard. We hebben een speedtrip (zonder cocaïne wat hier voor het oprapen ligt) door de omgeving gemaakt aangezien we een dag korter bleven. De drijvende, rieten eilanden waren schattig, maar erg toeristisch. Vroeger is de arme bevolking het meer op gevlucht voor de bedreiging van de Inca’s. Nu leven ze nog op deze rieten eilanden, maar meer voor de toeristen dan voor het confort. We hebben ondanks dat het een toeristische atractie was toch een aardig beeld gekregen over de toestand destijds. Grappig is wel dat er een soort Nederland-Duitsland gevoel heerst bij de Peruanen en Bolivianen aan weerszijde van het meer Titicaca (wie heeft het mooiste deel, wie het grootste, wie het belangrijkste enz enz). In de middag nog een tripje gemaakt naar een pre-Incaen Inca begraafplaats, minder spectaculair, maar in een prachtige omgeving. We werden uitgenodigd bij een Peruaanse boerenfamilie, waar we wat van hun delicatessen mochten proeven (heerlijke kaas, diversen soorten aardappels en een apart soort brood). Een goede afsluiting van Peru.

Rubriek: evaluatie Peru
Slecht!!
Zoals een goed Nederlander betaamt beginnen we met wat echt slecht was in dit land. De bedden!!! Zacht, kuilen en soms uit elkaar vallende lattenbodems. Hoe duurder het hotel hoe slechter het bed!!
Bizar!!
Het schilderij “Het laatste avondmaal” in Cusco. Jezus en de apostelen eten CUY (cavia).
Grappig!!
De typestraten en lopende telefooncellen. Wil je een brief? Ben je analfabeet? De typestraat, met zijn mannetjes met type-machines en carbonpapier, biedt de oplossing.
Heb je geen geld voor een mobieltje? Moet je dringend bellen? De lopende telefooncel op elke hoek van de straat biedt de oplossing.
Lekker!!
Chinees in Chiclayo. Coco-yogurt in Cajamarca. Broodje kebap in Arequipa. Alpaca (ja, die lieve diertjes) in Cusco.
Verslavend!!
Cerveza Negra. Mate de Coca (coca-thee).
Meest indrukwekkend!!
Hierover verschillende de meningen. Ed vond de trekkings in het berggebied rond Huaraz het meest indrukwekkend. Dorly daarintegen was erg onder de indruk van Juanita, de mummie van het jonge meisje dat geofferd is aan de Ampato vulkaan.
Lelijk!!
De grote Christusbeelden die je overal ziet staan, in de steden en in de bergen, vaak op de mooiste plekjes. Maar ze zijn zo lelijk!
Makkelijk!!
Kom je in een stad aan, dan vraag je aan de taxi-chauffeur om je naar Plaza de Armas te brengen – centraal en in elke stad aanwezig.
Vermoeiend!!
Inca-trapjes lopen.
Jammer!!
De Inca-trail zat al in juni volgeboekt.
Vies!!
De nagels en nagelriemen van de meeste mensen hier.
Schattig!!
De naakthonden, nou ja, niet echt!