Hatsikidee we zijn benee......

Nou ja beneden! We zitten in Huaraz op een hoogte van 3100 meter en drinken ons lam aan de coca-thee (niet alleen coca-thee, maar ook de cerveza negra smaakt hier prima). We hebben net een trekking van 4 dagen door de Cordillera Blanca gemaakt en hebben een suprieur gevoel. Dat hebben we toch maar even gefixt! En dat zonder ziek te worden, we waren de enige in de groep, de rest had last van hoogteziekte. De trekking had als hoogtepunt de pas van 4750 meter. Helaas voor de andere waren wij de enige die van dit hoogtepunt konden genieten. We waren een uurtje eerder boven en hadden nergens last van. De rest moest als een haas weer naar beneden om de verschijnselen van hoogteziekte te minimaliseren. En prachtig dat het daar was, reusachtige bergen met sneeuw, gletsjers en prachtig blauwe meren. De omgeving was helemaal te gek! Alleen het slapen was wat minder, het vroor en de grond was hard en de matjes dun. Maar al met al een geweldige trip. Net als de rest in Peru. We worden overladen met cultuur. Zonder dat we er erg in hadden hebben we de juiste route gekozen, van noord naar zuid, van pre-inca naar inca. Wat ze hier allemaal onder de grond vinden, niet normaal! Ze hebben hier prachtige (nou ja) witte stranden van kilometers lang en breed, je noemt het ook wel woestijn. Als je niet beter weet dan zie je hier wat leuk gevormde bergen. Maar onder die bergen zitten toch aardig wat schatten, tombes en tempels vanaf het tijdsperk voor Christus. En ga je een zandkasteeltje bouwen op het strand, dan kun je zomaar op een eeuwenoude stad stuiten. Het is wonderbaarlijk wat en hoe dingen tevoorschijn komen, schilderingen van meer dan 2000 jaar oud zijn nog in redelijke staat. Maar het maakt niet uit of je aan de kust in de woestijn bent of in de bergen, overal is wel wat aan cultuur te vinden. En wat ons echt verbaasde waren de musea die je hier vindt, alles is welliswaar in het spaans, maar ze zijn echt boeiend en prachtig ingericht. Nabootsingen van tombes die ze hebben gevonden zijn wel een beetje bizar. Een man in een futushouding met om zich heen de geofferde vrouwen (1 in baarhouding), kinderen en dieren. Vreemd is wel dat je de musea vindt in kleine dorpen waar nauwelijks toeristen komen. Het noorden van Peru is niet echt toeristisch, maar de locale bevolking vindt het prachtig als ze toeristen zien. Ze zijn echt aardig en heten je welkom in hun stad of dorp. Ook zien ze er prachtig uit, welliswaar een beetje vies, maar erg kleurig. Maar niet alleen de mensen ook de gebouwen zijn vaak erg kleurig en soms ontzettend oud in de grotere steden. Qua cultuur is er in Peru een grote rijkdom, helaas zijn de mensen over het algemeen arm en hebben een zwaar leven.

Rubriek: eten
Het eten is hier stukken beter dan in Ecuador. We kunnen hier veel meer varieren, chinees, indisch en natuurlijk de locale gerechten (ceviche, rauwe vis gemarineerd in limoensap met uitjes en peper – heerlijk!). En Ed eet weer eens een goed stuk vlees. Maar we hebben onze energie ook wel nodig. We zijn van plan om nog een berg van 5750 meter te gaan beklimmen de komende drie dagen. Een avontuur op zich, niet alleen de hoogte maar ook de sneeuw. Maar daarover volgende keer meer.