Estamos vivo todavia!!
Door: Dorly en Eddy
Blijf op de hoogte en volg Dorly en Eddy
27 Juli 2007 | Ecuador, Baños
Weg uit Quito, weg uit de smog, weg uit de hoogte, maar wel met een goed gevoel hebben we afscheid genomen van de aardige Ecuadoriaanse familie van het hostel waar we toch al met al een maand zijn geweest. We zitten nu in Baños uit te rusten van de activiteiten van de laatste 2 weken.
De amazone was helemaal het einde. We zijn redelijk diep de amazone in getrokken tegen de grens van Colombia daar waar alle colombiaanse criminelen zich verschuilen. Vier dagen hebben we ons overgegeven aan de jungle. We hebben rondgevaren in een kano over de rivieren, op zoek naar anacunda’s. Geklauterd door de jungle met grote rubberen laarzen op zoek naar tarantula’s. Daar het regentijd is in de amazone stond het water hoog en zakten we regelmatig tot onze knieen in de modder, maar ons doel is bereikt. We hebben piranha’s gevangen, tarantula’s geknuffeld en een anacunda gezien. We zijn in hogere sferen geweest bij de plaatselijke shaman en hebben gezwommen tussen de kaaimannen en piranha’s en .......... we’re still alive!! (estamos vivo todavia!!). Dat wat eerst tot nachtmerries leidden, blijkt in werkelijkheid toch niet zo beangstigend. Ja, je kunt een tarantula gewoon oppakken en over je heen laten lopen zonder dat deze bijt, je moet ze alleen niet knijpen. En een piranha heeft inderdaad scherpe tanden, maar bijt niet zo gauw. In tegenstelling tot de Galápagos waar de dieren zich niet aan mensen storen en gewoon blijven zitten en liggen, is het in de amazone iets moeilijker om grotere diersoorten te spotten, maar we hebben toch heel wat apen, vogels, kaaimannen en zelf de roze dolfijnen gezien. En bij de nachtwandeling een heleboel ondefineerbare reuze insecten. Al met al een hele beleefnis en we hebben het voornemen om nogmaals de amazone in te gaan in de droogtetijd als we in Bolivia of Brazilie zijn.
Na de warme, vochtige amazone hebben we de korte broek verruild voor de jas en handschoenen en zijn we de tweede hoogste vulkaan van Ecuador de Cotopaxi (5880 meter) afgefietst. Dit was echt fun, met een mountainbike van de sneeuwgrens naar beneden racen in een prachtige omgeving, welliswaar kaal, maar heel apart. Later nog even een stuk over de kinderkopjes (zijn niet zo mooi gelegd als in Nederland) door de kleine dorpjes, totdat de armen het niet meer aankonden.
Van de kou maar weer naar het warme Mindo, een dorpje in de cloudforest. Net als de locals een weekendje wandelen, zwemmen bij de watervallen, met de kabelbaan over de boomtoppen en vogels spotten. Je ziet maar weer, we hebben het maar druk druk druk, toe aan een paar dagen vakantie in Baños een relax plaatsje midden tussen de bergen met een actieve vulkaan (nou ja relax!).
Rubriek: Lucky
We hadden geluk in de jungle, alles gezien wat we wilden zien, maar achteraf net op tijd. Blijken er stakingen na ons vertrek te zijn uitgebroken. Toeristen mochten de jungle niet meer in of uit en hebben dagen vastgezeten op ransoen (geen vers water- en voedseltoevoer meer). De lokale bevolking is in opstand gekomen tegen de oliemaatschappij die werknemers van buitenaf aantrekt. De lokale bevolking heeft het niet echt breed en zien een hoop geld hun neus voorbij gaan. Er hebben zich akelige dingen afgespeeld daar, militairen die gekidnapt zijn, toeristen die beroofd zijn van hun camara’s en paspoorten of geld moesten betalen om door de blokkades te kunnen. So, we were lucky!!
De amazone was helemaal het einde. We zijn redelijk diep de amazone in getrokken tegen de grens van Colombia daar waar alle colombiaanse criminelen zich verschuilen. Vier dagen hebben we ons overgegeven aan de jungle. We hebben rondgevaren in een kano over de rivieren, op zoek naar anacunda’s. Geklauterd door de jungle met grote rubberen laarzen op zoek naar tarantula’s. Daar het regentijd is in de amazone stond het water hoog en zakten we regelmatig tot onze knieen in de modder, maar ons doel is bereikt. We hebben piranha’s gevangen, tarantula’s geknuffeld en een anacunda gezien. We zijn in hogere sferen geweest bij de plaatselijke shaman en hebben gezwommen tussen de kaaimannen en piranha’s en .......... we’re still alive!! (estamos vivo todavia!!). Dat wat eerst tot nachtmerries leidden, blijkt in werkelijkheid toch niet zo beangstigend. Ja, je kunt een tarantula gewoon oppakken en over je heen laten lopen zonder dat deze bijt, je moet ze alleen niet knijpen. En een piranha heeft inderdaad scherpe tanden, maar bijt niet zo gauw. In tegenstelling tot de Galápagos waar de dieren zich niet aan mensen storen en gewoon blijven zitten en liggen, is het in de amazone iets moeilijker om grotere diersoorten te spotten, maar we hebben toch heel wat apen, vogels, kaaimannen en zelf de roze dolfijnen gezien. En bij de nachtwandeling een heleboel ondefineerbare reuze insecten. Al met al een hele beleefnis en we hebben het voornemen om nogmaals de amazone in te gaan in de droogtetijd als we in Bolivia of Brazilie zijn.
Na de warme, vochtige amazone hebben we de korte broek verruild voor de jas en handschoenen en zijn we de tweede hoogste vulkaan van Ecuador de Cotopaxi (5880 meter) afgefietst. Dit was echt fun, met een mountainbike van de sneeuwgrens naar beneden racen in een prachtige omgeving, welliswaar kaal, maar heel apart. Later nog even een stuk over de kinderkopjes (zijn niet zo mooi gelegd als in Nederland) door de kleine dorpjes, totdat de armen het niet meer aankonden.
Van de kou maar weer naar het warme Mindo, een dorpje in de cloudforest. Net als de locals een weekendje wandelen, zwemmen bij de watervallen, met de kabelbaan over de boomtoppen en vogels spotten. Je ziet maar weer, we hebben het maar druk druk druk, toe aan een paar dagen vakantie in Baños een relax plaatsje midden tussen de bergen met een actieve vulkaan (nou ja relax!).
Rubriek: Lucky
We hadden geluk in de jungle, alles gezien wat we wilden zien, maar achteraf net op tijd. Blijken er stakingen na ons vertrek te zijn uitgebroken. Toeristen mochten de jungle niet meer in of uit en hebben dagen vastgezeten op ransoen (geen vers water- en voedseltoevoer meer). De lokale bevolking is in opstand gekomen tegen de oliemaatschappij die werknemers van buitenaf aantrekt. De lokale bevolking heeft het niet echt breed en zien een hoop geld hun neus voorbij gaan. Er hebben zich akelige dingen afgespeeld daar, militairen die gekidnapt zijn, toeristen die beroofd zijn van hun camara’s en paspoorten of geld moesten betalen om door de blokkades te kunnen. So, we were lucky!!
-
27 Juli 2007 - 12:35
Anita:
Hoi Dorly en Ed
indrukwekkend! (en mij lijkt het vooral eng!!)
Gr
Anita -
28 Juli 2007 - 20:11
Marian:
Ik zou net zo benauwd kijken als Ed doet op die foto met de schorpioenspin.
Wel knap, eerst die hoge vulkaan opfietsen en er daarna weer helemaal vanaf.
Gr. Marian en Hans -
30 Juli 2007 - 07:27
Bert Wagt:
Hoi Eddy en Dorly,
Wat een indrukwekkend avontuur zeg! Geweldig! Lijkt me fantastsich om mee te maken.
Veel reisplezier verder!
Groeten,
Bert (BrabantWonen-collega) -
31 Juli 2007 - 22:50
Katinka:
Hoi, alive and kicking!
Ik geloof niet dat ik jaloers ben op een jungletocht. Het aapje en de Shaman spreken me wel aan. Belangrijk is dat jullie fun hebben en dat lukt aardig volgens mij. (Al rijst bij mij wat twijfel bij het zien van de foto's)
gr. Katinka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
