¡Adiós Ecuador!

Op de laatste dag dat ons visum verliep hebben we Ecuador verlaten en zijn we afgereisd naar Peru. Als het zo door gaat zijn we voorlopig nog wel even bezig in Zuid-Amerika. Het was niet de bedoeling zo lang in Ecuador te blijven, maar het was er zo leuk. De laatste twee weken hebben we in een hippiedorp in het zuiden gezeten, genaamd Vilcabamba. Het was er zo relax dat we niets hebben gedaan alleen maar in de hangmat gelegen en genoten van het uitzicht op de spectaculaire bergen, we passen ons zo makkelijk aan. Maar het was ook wel even nodig om wat rust te nemen. We waren daarvoor even naar zee overgehopt om de walvissen te zien paren en toen weer terug naar Cuenca waar we veel gewandeld hebben door het nationale park Caja. Prachtig met meer dan 200 meren en geen mens te bekennen. Maar wat vooral vermoeiend is zijn toch wel de busreizen in Ecuador, een uurtje of 8 in de bus door de bergen slingeren en steeds van hoogte veranderen hakt er toch wel in (elke busreis kotsende mensen). Maar het heeft ook zeker zijn charme. Tijdens de busrit wordt je vermaakt met flimpjes (wel vaak dezelfde), als er niemand voor je staat of over je heen hangt zodat je de tv kunt zien. Ook krijg je regelmatig een verkooppraatje van iemand die de bus inspringt en dan zeker een half uur over een reep chocolade of een paar zuurtjes kan gaan staan praten. Je krijgt er dan een paar in je handen geduwd om tijdens dat half uur naar te kijken en dan koop je ze of geef je ze terug (wat 90% dan ook doet). Maar soms hebben we ook erg interessante produkten, zoals een middel tegen parasieten of een potentieverhogend middel. De verkoper staat dan met zijn sheets voor in de bus met allemaal plaatsjes van wormpjes die in je darmen kunnen zitten of andere wormpjes. En wie koopt dan dat potenteiverhogende middel, het zijn immers allemaal macho’s hier in Zuid-Amerika? Nee, dat gaat heel stiekem. In Peru schijnt het allemaal weer anders te gaan en dat gaan we nu bekijken, de eerste bus was in ieder geval beter dan de meeste die we in Ecuador hebben gehad. Hoewel de eerste indrukken van Peru zijn dat het hier veel armer is dan in Ecuador. Ecuador is op zich helemaal niet armoedig en alles is er relatief goed geregeld. Het is een land waar je een leuke actieve, maar vooral gevarieerde, vakantie kunt hebben ook voor mensen met minder tijd dan ons. Je zit zo aan zee, zo weer in de bergen en zo in de jungle en alles is even mooi en indrukwekkend. Het eten is er belabberd, maar dat moet je dan maar op de koop toe nemen, pizza kun je overal krijgen. Gelukkig zitten er in Peru veel chinezen, kunnen wij lekker een keer afwisselen (onze eerste ervaring gisterenavond was goed).

Rubriek: Aardbeving
De aardbeving in Peru heeft hier wel het een en ander op zijn kop gezet, niet alleen de huizen maar het is een beetje een chaos in het zuiden. Na een vreselijke koude winter, die al veel slachtoffers heeft geeist, nu deze ramp. We zouden wel naar dit gebied gaan, maar hebben besloten om dat nu te mijden, we gaan proberen zo snel mogelijk langs dit gebied te reizen (een andere mogelijkheid is er niet). Het zal wel een busrit van ongeveer 24 uur worden, maar het heeft geen zin om ramptoerist uit te hangen. De Panamerica (de hoofdweg van noord naar zuid) is al hersteld, we moeten wel rekening houden met vertragingen. We hopen ons de komende 3 weken in het noorden te kunnen vermaken en wellicht zijn de omstandigheden dan beter. We zullen zien.

We breien er een eind aan, we gaan een beetje Inca-cultuur opsnuiven. Daarover de volgende keer meer.