Als wij de grens over komen in Nicaragua zijn wij erg content. Wij stappen in de bomvolle chickenbus. Dit zijn de oude schoolbussen uit de VS waar ze net wat meer bankjes ingezet hebben dan gebruikelijk (je hebt je knieen in je nek als je kunt zitten), en waar wij met 3x het aantal personen als dat er zitplaatsen zijn ingaan. Volgens de chauffeur kan er altijd meer bij, maar gelukkig gaan de ramen niet meer dicht, want het is er heet en kan er behoorlijk stinken. Er gaan dan wel geen kippen meer mee, tegenwoordig zijn het koelkasten en tv’s, maar er wordt gezweet en van alles gegeten. Ze smeren boterhammen met een groot kapmes, dat iedereen gewoon bij zich heeft in zijn rugzak of aan zijn broekriem. Onderweg springen de verkopers de bus op en af en soms houden ze een hele presentaties om hun waar aan de man te brengen of een donatie te krijgen voor het een of ander. Het meest bizarre was dat een man zijn enorme buik liet zien om geld bijeen te krijgen voor een operatie.
Wij voelen ons meteen op ons gemak in Nicaragua. Onderweg is het mooi en de mensen zijn vriendelijk. Wij gaan eerst een weekje naar de stranden in San Juan del Sur. Hier hadden wij een heel strand voor ons alleen, echt geweldig. Van de stranden met de chickenbus naar Granada, een mooie koloniale stad met tig kerken. Hier gaan wij kerstmis vieren en dan komt het goed uit dat je naar een mis kunt. Wij hebben de preek niet echt kunnen volgen, maar werden door de Niraguanen de handen geschud alsof wij er gewoon bijhoorden. En op eerste kerstdag een hoogtepuntje, rond Granada heb je legio vulkanen, ook actieve. Wij gaan naar de actieve vulkaan Masaya, en zien daar in de krater de rode hete lava!! Dit was echt super, het lijkt of je gewoon in het midden van de aarde kijkt, heel apart! En wie weet barst hij dadelijk gewoon uit, dan wordt het heet onder de voeten. De vulkanen blijven fasineren. Wij gaan een dagje zwemmen en kayaken in een prachtig kratermeer en dan naar Ometepe, een eiland van 2 vulkanen dat midden in het grote meer in Nicaragua ligt. Op het eiland gaan wij kamperen, wij hebben een kleine tent en kampeerspullen bij. Niet veel mensen kamperen hier, maar de mensen die het zagen waren toch wel een beetje jaloers op ons uitzicht. Dat was ook wel terecht, want het uitzicht was uitzonderlijk mooi, prachtige zonsondergangen en prachtige vulkanen. Op het eiland vemaken wij ons prima, wij gaan een dag hiken naar een waterval, een dag kayakken in het meer en op de rivier en hebben dan het plan om de vulkaan niet te beklimmen maar eromheen te lopen. De klim lijkt veel op de vulkaan die wij in Costa Rica hadden gedaan, dus waarom niet rond het eiland lopen en kijken hoe de weinige mensen hier leven. Dit was niet zo’n strak plan, het was meer dan 30 kilometer. Na zo’n 20 kilometer konden wij niet meer, onze voeten stonden in de brand, maar gelukkig stopte er iemand en konden wij in de achterbak van zijn pickup springen. Wat waren wij die man dankbaar! Die avond hebben wij oud op nieuw gevierd op de pier met een buffet en wat locals, Nederlanders en Amerikanen. Het was een rustig avondje, wij hebben ons prima vermaakt. De volgende dag hebben wij recht uit onze tent een nieuwjaarsduik gemaakt (was 30 graden en het water was heerlijk hihi). Toen weer naar het vaste land naar de stad Leon, waar wij de eerste Mac vinden en een heerlijk Frans bakkertje, lekker als je de bonen spuugzat bent. Ook Leon is weer omringt met tig vulkanen. Wij gaan dit keer boarden vanaf de vulkaan Negro. Eerst loop je 800 meter omhoog met je board en kun je boven genieten van een prachtig uitzicht. Als je tussen de lavasteentjes een kuiltje maakt blijkt dat de grond gewoon heet is. Er is geen vloeibare lava te zien, maar wel rookt de grond hier en daar en stinkt het naar zwavel. Als wij genoten hebben van het uitzicht gaan wij op ons board naar beneden, net sleeën vanaf een heuvel, maar dan iets anders. Ed moest weer hard gaan (je kunt namelijk 100km per uur halen) en viel op het eind van zijn board. Wij zaten helemaal onder de lava gruis en daar hebben wij nog steeds last van, wij vinden nog steeds lavasteentjes in onze kleding en rugzakken. Na dit avontuur op naar het volgende, zwemmen en jumpen in een ijskoude canyon. Met een zwemvest aan springen wij van pool naar pool en de jumps varieren van een meter tot 20 meter hoog (hebben wij niet gedaan hoor!!). Het was prachtig en heel erg koud. Die nacht zijn wij vertrokken naar Honduras met een nachtbus. Met een beetje pijn in ons hart verlaten wij dit geweldige land waar wij hele mooie herinneringen aan zullen houden.